Nouryon Industrial Chemicals B.V.

(voorheen: Koninklijke Nederlandsche Zoutindustrie en AKZO Nobel)

In 1886 werd op het Landgoed Twickel bij Delden een put geboord ten behoeve van de drinkwatervoorziening. Men trof echter op enkele honderden meters diepte een Artesische bron aan, die zout water spoot. Dit bracht Jacob Pieter Vis, eigenaar van de Zaanlandsche Zoutziederij in Zaandijk, er toe om te onderzoeken of zoutwinning uit de Nederlandse bodem mogelijk was. In 1903 werd dit plan concreter, toen samenwerking was gezocht met A.A. Kolff van de N.V. Rotterdamse Zoutziederij, de zoutzieder L.F.D. van der Minne uit Dordrecht, en een aantal geologen.

Er volgden proefboringen te Eibergen, Winterswijk waar in 1909 Zechstein-zout werd aangetroffen, en Boekelo, waar in 1911 steenzout werd gevonden. De aanvraag voor een concessie, in 1911, werd niet gehonoreerd door de Tweede Kamer, maar na de Eerste Wereldoorlog, toen het belang van een nationale zoutwinning duidelijk was geworden, kwam de ‘Wet tot Ontginning van Steenzout te Buurse’ tot stand, werd een concessie verleend en nam de staat deel aan de onderneming. Ook de reeds in Nederland bestaande zoutzieders konden deelnemen.

In 1919 begon men te Boekelo met de zoutwinning. Op 325 m diepte was zout aangeboord. In 1931 werd een zoutchemisch bedrijf geopend waar zoutzuur, chloorbleekloog, chloor, caustic soda en natronloog werd vervaardigd.

In 1933 werd begonnen met het boren naar zout te Hengelo. In 1934 werd hotel Boekelo geopend voor de bezoekende zakenmensen. Op het einde van de jaren ‘40 van de 20ste eeuw werd hier een natuurzwembad met zout water aan toegevoegd, wat voor die tijd een ongekende attractie was. Dit nog steeds bestaande hotel staat bekend onder de naam Bad Boekelo.

De hoofdvestiging van Koninklijke Nederlandsche Zoutindustrie (KNZ) werd in 1935 verplaatst van Boekelo naar Hengelo. Daar vond toen ook de verdamping plaats van de pekel die in Boekelo werd opgepompt. De reden voor dit besluit was de aanleg van het Twentekanaal. Dankzij het kanaal ontstond de mogelijkheid om het gewonnen zout per schip af te voeren, wat het transport beduidend goedkoper maakte. De KNZ wist in Hengelo een groot terrein aan het kanaal te pachten. In 1938 kwam het Twentekanaal gereed.

In 1962 volgde de eerste van een lange reeks fusies, waarbij KNZ met Ketjen fuseerde tot Koninklijke Zout Ketjen. Uiteindelijk zou hieruit het AkzoNobel-concern ontstaan, en vanaf 2019 Nouryon Industrial Chemicals na de afsplitsing van AkzoNobel.

Nouryon Industrial Chemicals produceert in Hengelo circa 2,5 miljoen ton zout per jaar. Door de hoge zuiverheid is dit zout bij uitstek geschikt voor gebruik in de Nederlandse en Duitse industrie. Het zout wordt daar gebruikt voor de productie van chloor en loog, beide essentiële materialen voor de vervaardiging van onder andere aluminium, hoogwaardige kunststoffen en medicijnen. Ook wordt in Hengelo zout gemaakt voor consumptie, zoals de iconische vaatjes JOZO zout.

 (bronnen: nl.wikipedia.org, nouryon.com)