De Rosmolen

De Rosmolen werd in 1546 gebouwd als aanvulling op en tegenover de al bestaande – nabij gelegen - Grafelijke windmolen, in opdracht van de toenmalige eigenaren de Graven Van Bergh. De graven verpachtten na de bouw van de rosmolen de complete locatie met torenmolen en de molenaar gebruikte de rosmolen als er te weinig wind was om te kunnen malen met behulp van het paard van de boer. In 1866 werd de molen verkocht en gesloopt als rosmolen. In 1974 werd met behulp van de originele bouwtekeningen die bewaard waren gebleven in het archief van het Huis Bergh de rosmolen herbouwd.

De molen is in eigendom van de Vereniging Oswaldusgilde. Het maalwerk wat bestaat uit één koppel maalstenen wordt voortbewogen door een paard. De molen is onderdeel van een compleet bedrijf dat werkt met windaandrijving en paardenkracht gecombineerd. Het molengebouw heeft buitenwerkse maten van 9.30 m bij 13.55 m met een nokhoogte van 6.75 m. In de voorgevel bevinden zich een dubbele deur en een enkele deur. Binnen bestaat de vloer deels uit estriken en deels uit een lemenvloer bestrooid met grof zand waar het paard loopt. Het grote kamwiel heeft 340 kammen en is voorzien van een steekcirkel met binnendiameter van 7.25 m en een buitendiameter van 7.29 m. Het rondsel heeft een steekcirkel van 40,9 centimeter en bezit 19 staven. Bij een normale stapgang van het paard die een gang loopt van 5 kilometer per uur maakt het grote wiel 5 toeren per minuut en de steen 90. Indien van de windmolen gebruik wordt gemaakt is de capaciteit tien keer zo groot.

In de molen is een kleine verzameling zwerfstenen tentoongesteld die bijeengebracht is door een voormalig dierenarts uit het dorp, wijlen dokter J. Hoogland alsmede een vaste mineralencollectie. Ook worden er regelmatig kunstexposities gehouden. De molen is in de zomer elke zaterdag en zondag voor het publiek geopend en is in bedrijf. De rosmoleninstallatie wordt dan voortbewogen door een paard.

(bron: nl.wikipedia.org)