DE WARKENSE MOLEN

De Warkense Molen is een rietgedekte grondzeiler en in 1878 gebouwd in opdracht van Jannes Nijendijk. In 1899 werd een petroleummotor geplaatst om bij windstilte te kunnen malen. In 1922 werd de aandrijving overgenomen door een ruwoliemotor. Met uitzondering van de oorlogsjaren werd nauwelijks meer op de wind gemalen. In 1965 werd de molen gerestaureerd en met een stenen voet verhoogd.

De molen is voorzien van het systeem Fauel op de binnenroede. De buitenroede is Oudhollands opgehekt. De wieken zijn voorzien van een zeilrail. De gelaste roeden zijn in 1994 gemaakt door de firma Groot Wesseldijk uit Laren. De buitenroede heeft nummer 48 en de binnenroede nummer 49. De molen is uitgerust met een koppel maalstenen met regulateur, waarmee op vrijwillige basis veevoer wordt gemalen. Verder is er een koekenbreker aanwezig. In de molen zijn nog veel overbrengingen aanwezig, die echter niets meer aandrijven. De gietijzeren bovenas is 4,50 m lang.

De kap draait op een neutenkruiwerk, dat wordt bediend met een kruiwiel. Ook kan gekruid worden met een elektromotor.

De molen wordt gevangen, stilgezet, met een vlaamse blokvang, die bediend wordt door een wipstok. Het luiwerk is een sleepluiwerk.

In januari 1994 werd de molen door de familie Nijendijk overgedragen aan de Stichting De Warkense Molen, die de Warkense Molen nu beheert. De molen is zaterdags meestal open voor publiek.

(bron: nl.wikipedia.org)