Museum Textilwerk - Kubaai

Uhlandstraße 50, 46397 Bocholt

Toen spinnen en weven nog huisvlijt waren, waren spinnewiel en weefgetouw van hout. Toen gietijzer beschikbaar kwam, konden spin- en weefmachines sneller en sterker gebouwd worden. Het frame van gietijzer was immers in serieproductie te gieten. Ook onderdelen als het draaiwerk (tandwielen, radertjes e.d.) konden heel goed en snel in gietijzer vervaardigd worden. Bovendien konden er machines gebouwd worden waarmee de opbouw (bestaande uit vele ijzeren stangen, stangetjes, draden) preciezer en sneller kon worden geproduceerd.

Aanvankelijk werden de machines aangedreven door één krachtbron, een stoommachine, ook grotendeels van gietijzer, die middels drijfwerk een hele serie machines kon laten werken.

Toen elektriciteit beschikbaar kwam, in eerste instantie zelf opgewekt via een krachtbron met accumulatoren, kon elke machine zijn eigen aandrijving krijgen. Hierdoor kon de productie enorm worden opgevoerd. Dit had het meeste effect in de textielindustrie met zijn voortdurend herhalende bewegingen.

Het spinnen en weven van katoen heeft een lange traditie in Bocholt. Al meer dan 450 jaar heeft de vezel, die uit het buitenland moet worden geïmporteerd, het economische leven van Bocholt en de hele regio gevormd. De industrie bloeide vooral tussen 1870 en de Eerste Wereldoorlog: Bocholt had tot 80 textielbedrijven, waarin soms tot 10.000 mensen werkten. Met bijna 600 weefgetouwen en 23.600 spindels was de "Spinnweb" Herding lange tijd een van de grootste textielbedrijven in Bocholt.
Halverwege de jaren zestig hield de structurele crisis ook in Westmünsterland aan. Het wordt gekenmerkt door een aanhoudend krimpproces door toenemende concurrentie uit het Verre Oosten. Veel bedrijven sloten de deuren en duizenden mensen verloren hun baan.

Midden in de structurele crisis besloot de landschapsvergadering LWL in 1984 een textielmuseum op te richten. Omdat er op dat moment geen historisch pand voorhanden was, werd in eerste instantie besloten om een ​​typische weverij uit de eeuwwisseling na te bootsen. In 1989 werd de opening gevierd op de Aa.

In 2004 kocht de regionale vereniging van Westfalen-Lippe het vier verdiepingen tellende bakstenen gebouw van de spinnerij Herding als het tweede deel van het textielmuseum. Dit werd bereikt met financiële steun van de staat, het district Borken, de stad Bocholt en de Stadtsparkasse Bocholt. De renovatie begon in 2009 met middelen uit het economische stimuleringspakket II. Sinds de opening van de spinnerij in september 2011 functioneert het textielmuseum met zijn twee locaties als de "TextilWerk Bocholt".

Kubaai is de stedelijke culturele wijk aan beide zijden van de Bocholter Aa tussen het stadscentrum en Aasee, Industriestrasse en Don-Bosco-Strasse.

Waar vandaag oude productiehallen en spinnerijen, machinehallen en overblijfselen van schoorstenen getuigen van een lang vervlogen, bloeiende Bocholt-textielproductie, zullen nu en in de toekomst mensen in een stedelijke wijk werken en wonen, hun vrije tijd doorbrengen en cultuur ervaren.

Toeristische tips in de omgeving
Hulvershorn is de laatste voormalig ijzergieterij op de route. Rijd je door naar het eindpunt dan kom je bij:

Restaurant Schiffchen, bij museumweverij Textielmuseum, Uhlandstrasse 50 – Bocholt
Bij Museumrestaurant Schiffchen geniet je van smakelijke seizoensgebonden, regionale en internationale gerechten, in de historische ambiance van het Bocholt Textielmuseum.

terug