Arbeiderswoningen twee-onder-één-kap mansarde (circa 1905)

Enschede maakte aan het einde van de negentiende eeuwe een grote verstedelijking door. Het aantal inwoners werd in rap tempo vervijfvoudigd door een grote trek van platteland naar de werkgelegenheid in de stad. Er was nijpend tekort aan woonruimte en overal in de stad werd bijgebouwd. De twee-onder-één-kap woningen waren destijds een luxe. Door de gebroken dakoppervlakte kwam er op de bovenetage meer woonruimte vrij terwijl de productiekosten door de gedeelde muren en dak relatief laag bleven. Dit type dak, mansarde genaamd, komt oorspronkelijk uit Frankrijk en wordt vooral toegepast in Noord- en Midden Nederland om gebruik van steen te minimaliseren en stedelijke ruimte efficiënt te benutten.