Hotel-Restaurant Gottesgabe

Hotel-Restaurant Gottesgabe ontvangt zijn gasten in het voormalige badhuis, dat in 1890 werd gebouwd en waarvan de linkervleugel nog resten van de oude baden bevat. Het aanvankelijk één verdieping tellende en zeer eenvoudige gebouw is een uiting van de poging van de toenmalige exploitanten van de zoutziederij om het gebrek aan concurrentievermogen van de locatie op de zoutmarkt te compenseren met een nieuw bedrijfssegment. Tot 1906 werd het badhuis voortdurend uitgebreid en aangevuld met een kuurhuis. Dit werd gedaan in de hoop de baden aan te kunnen bieden als meerdaagse behandelingen en zo de clientèle van dagjesmensen uit te breiden. In 1910 werd in de buurt een uitsluitend uit giften gefinancierd kindertehuis gebouwd "voor anemische, scrupuleuze en krakkemikkige kinderen uit de minder welgestelde lagen van de bevolking".

Ondanks alle inspanningen blijft de werking van de zoutbaden echter beperkt: Van 1900 tot 1916 komt men nooit boven de 8.000 baden per jaar uit en ook tussen 1910 en 1935 blijft de jaarlijkse bezettingsgraad van het kindertehuis onder de verwachtingen, met een maximum van 14.000 baden. Sinds 1970 is er een school van het Bisschoppelijk Beroepsonderwijs van Rheine gehuisvest.

In 1917 wordt het Kurhaus eigendom van de Barmherzige Clemensschwestern zu Münster (Zusters van Liefde van Münster), die er acht jaar later het Gertrudenstift vlak naast bouwen in de stijl van een Münsterlandse waterburcht. Beide gebouwen zijn in 2003 gesloopt. Het voormalige kuurhuis ontsnapt ternauwernood aan dit lot - dankzij het Hotel-Restaurant Gottesgabe, dat de herinnering aan de in 1975 gestopte badinrichting levendig houdt.