Kalksteengroeve Waldhügel

Met bijna 100 meter is de Waldhügel het hoogst gelegen deel van de Rijn. De voormalige steengroeve, die oorspronkelijk gevuld zou worden met aarde en bouwpuin, heeft zo'n gevarieerde plantengroei ontwikkeld dat het stadsbestuur het 50 hectare grote gebied in 1994 onder natuurbescherming heeft geplaatst. De nog steeds actieve Middel-groeve grenst aan de zuidkant. Het gebied is een goed voorbeeld van hoe het conflict tussen kalkwinning, afvalverwijdering en natuurbehoud productief kan worden opgelost.

Vandaag de dag herbergt de Rheine bosheuvel meer dan 900 plantensoorten, waaronder 14 zeldzame orchideeën en evenzoveel wilde rozen. Zijn beukenbossen, afgravingsmeren, droge graslanden en steengroeveranden weerspiegelen - begunstigd door een bijna mediterraan klimaat op de zuidelijke hellingen - een divers mozaïek van kleine, zeer verschillende biotopen. Om het ecologisch waardevolle droge grasland in stand te houden, grazen hier regelmatig schapen en geiten.

Geologisch gezien zijn de kalksteenlagen mariene afzettingen uit het Krijttijdperk. Sedimentgesteenten zoals Cenoman en Rotpläner zijn een gewilde grondstof voor de kalkindustrie, waarvan de sporen hier tot in de 14e eeuw terug te vinden zijn. Typisch voor grote delen van Europa is de klimatologisch bepaalde afwisseling van mergel- en kalksteenlagen: Mergellagen komen over het algemeen overeen met koude en vochtige perioden, terwijl kalksteenlagen een uitdrukking zijn van warme en drogere klimatologische fasen. Met een beetje geluk kunnen wandelaars nog gefossiliseerde schelpen, slakken of ammonieten in de bodem vinden. De rondleidingen door de groeve van Middel, die van tijd tot tijd worden aangeboden, beloven spannende fossielenvondsten.