Stadsmuseum in het NINO-gebouw - Ankerpunt van het spoorzoeken Nordhorn

Concurrentie stimuleert de zaken, zeggen ze. In Nordhorn heeft de concurrentie tussen de toonaangevende textielbedrijven decennialang het beeld van de stad bepaald. Een symbool hiervan is de "Witte Spinnerij", zoals de in 1929 gebouwde fabriekstoren van de Nordhornse firma NINO ooit werd genoemd. Hier, op een van de drie locaties van het stadsmuseum, beginnen de bezoekers van het plaatselijke opsporingsnetwerk hun verkenningstocht naar de industriële cultuur van Nordhorn. De permanente tentoonstelling "Mensen, mode en machines", die op 1.200 vierkante meter de geschiedenis van het voormalige textielcentrum Nordhorn op spannende wijze vertelt, vormt het eerste deel van de rondleiding.

Drie namen in het bijzonder spelen een rol: Ludwig Povel, textielondernemer uit Nordhorn, en zijn concurrenten Bernhard Niehues uit Münster en Friedrich Dütting uit Osnabrück. In 1880 legt Povel de basis voor een industrieel imperium dat hem een halve eeuw later een jaarinkomen van 1,5 miljoen euro zal opleveren. In 1929 voltooit de beroemde industriearchitect Philipp Jacob Manz uit Stuttgart een vijf verdiepingen tellend spinnerijgebouw voor Povel. Het herkenningspunt van de monumentale fabriek met zijn uitgestrekte glazen gevels en lichtdoorstroomde werkruimten is een 40 meter hoge trappentoren - een onmiskenbaar herkenningspunt in het zachte landschap van de stad.

Maar in hetzelfde jaar wordt niet ver daarvandaan een tweede, nog massievere spinnerij gebouwd, eveneens ontworpen door Philipp Jakob Manz en met een trappentoren die enkele meters hoger is: de "Witte Spinnerij" van de firma Niehues & Dütting. Het wordt bekend onder de merknaam NINO, waarmee het uitgroeit tot een toonaangevend internationaal modebedrijf. De textielcrisis van het midden van de jaren 1970 en de toenemende concurrentie op de wereldmarkt leidden tot het faillissement van NINO AG in 1994. Na jaren van leegstand en een gepassioneerde discussie over het behoud van het NINO-gebouw vierde de stad in november 2010 de heropening van het industriële monument als "business competence center": met kantoren en seminarieruimtes, een congreszaal, gastronomie, een museumlocatie en loftwoningen op de bovenste twee verdiepingen.
*** Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie) ***