Voormalig NINO magazijn ruwe stof

Zoals veel gebouwen van het textielbedrijf NINO werd ook het pakhuis voor ruwe stoffen uit 1921/22 gebouwd volgens de plannen van de Stuttgartse industriearchitect Philipp Jakob Manz. De bouwperiode valt samen met de opkomst van Nordhorn tot een van de grootste textielsteden van Duitsland. Het neoklassieke ontwerp van het pakhuis, verlicht door dichte rijen grote ramen, is navenant groot - het heeft een bruikbare vloeroppervlakte van 6.100 vierkante meter. De functie ervan wordt bepaald door de ligging tegenover het balenmagazijn aan het begin van de voormalige fabrieksweg en direct aan de sporen van de spoorlijn naar Bentheim.

Het faillissement van het bedrijf leidde tot acht jaar leegstand vanaf 1994 - het hele fabrieksterrein dreigde het lot te ondergaan van een vervallen industrieterrein. Dankzij een modern exploitatieconcept is op het terrein nu het bedrijvenpark NINO tot stand gekomen. Net als de andere overgebleven fabrieksgebouwen - de toren van de spinnerij, het pakhuis voor balen en het oude administratiegebouw - staat het pakhuis voor ruwe stof nu op de monumentenlijst. Na een grondige renovatie herbergt het nu het plaatselijke centrum voor volwassenenonderwijs en delen van een gymnasium.

https://de.wikipedia.org/wiki/NINO-Rohgewebelager