Engelbert Gröter jute spinnerij

In 1908 opende Engelbert Gröter een jutespinnerij en weverij in Emsdetten. Daarmee haakte hij in op een trend die op maat gemaakt lijkt te zijn voor de industriële traditie van Emsdetten. Vlas- en hennepplanten hebben altijd in het noordelijke Münsterland gegroeid. De reden: hun zaden beloven tot 64 keer meer op te brengen, terwijl graan op de arme zandgronden slechts vier tot negen keer zoveel opbrengt, afhankelijk van de variëteit. Grof pak- en juteweefsel en zeildoek zijn dan ook traditionele producten van de regio.

Aan het begin van de jaren 1860 verdringt textiel van goedkope jutevezels de conventionele verpakkingsstoffen, waardoor in Emsdetten verschillende jutefabrieken ontstaan. Technisch gezien is dit geen probleem, aangezien de fabrieken hun gemechaniseerde weefgetouwen zo kunnen ombouwen dat zij afwisselend linnen, katoen of juteweefsels kunnen produceren, afhankelijk van de ordersituatie. Jute heeft dan ook een doorslaggevende invloed op de ontwikkeling van de textielindustrie in Emsdetten.

Engelbert Gröter vertrouwt ook op jute en heeft er succes mee: In de jaren dertig heeft zijn spinnerij ongeveer 350 mensen in dienst. Amper 20 jaar later stort de textielindustrie in de regio echter in. Zijn kleinzoon Werner Strumann trekt hier drastische consequenties uit: Reeds in 1958, te midden van de escalerende textielcrisis, veranderde hij het bedrijf in een fabriek voor kunststofbuizen en gaf het de naam egeplast. Maar ook al was het product nu totaal anders, de naam was een voortzetting van de traditie van zijn grootvader: De "ege" in egeplast staat voor "Engelbert Gröter, Emsdetten".